Jak produkowane są nakrętki nierdzewne?

Wiele elementów i podzespołów składających się na maszyny i urządzenia przemysłowe, a także pojazdy, konstrukcje budowlane i przedmioty codziennego użytku musi zostać połączonych ze sobą w sposób, który zagwarantuje wysoką wytrzymałość, a jednocześnie pozwoli w razie potrzeby na możliwie szybki i łatwy demontaż np. w celu wymiany zużytego fragmentu. Powszechną metodą takiego łączenia detali, które są narażone na kontakt z powodującymi rdzewienie wilgocią i wodą jest użycie śrub i nakrętek nierdzewnych. Przekonajmy się, na czym opiera się ich działanie i sprawdźmy, w jaki sposób powstają.

Jak działają śruby i nakrętki?

Elementy złączne w postaci śrub i nakrętek są w stanie stworzyć trwałe połączenie różnych części za sprawą znajdującego się na nich gwintu, który wykorzystuje właściwości metalu związane z jego twardością. Nacięte spiralnie na zewnętrznej powierzchni śruby i wewnętrznej części nakrętki gwinty przylegają do siebie na dość dużej powierzchni. Dzięki użyciu odpowiednio wysokiego momentu dokręcającego powstaje między nimi tarcie, które sprawia, że do ich rozłączenia potrzebna jest siła większa niż ta, z jaką je skręcono. Śruba i nakrętka nie ulegają uszkodzeniu, ponieważ materiał cechuje się wysoką sprężystością oraz trwale się nie odkształca.

Jak wytwarza się śruby?

Śruby najczęściej produkuje się w procesie kucia matrycowego, w którym rozgrzany pręt jest dzielony na fragmenty o właściwej długości, które są następnie umieszczane w formie i poddawane naciskowi znacznej siły. Ukształtowane w ten sposób półprodukty mające już odpowiednie rozmiary są studzone, po czym nacina się w nich potrzebne gwinty. W zależności od rodzaju materiału i klasy wytrzymałości mogą one jeszcze być poddane procesowi hartowania lub nasycania.

W podobny sposób powstają śruby, w przypadku których z pręta formowany jest łeb dzięki spęcznianiu na zimno lub na gorąco oraz rdzeń, na którym następnie nacina się lub wytłacza gwint.